آموزش

هر معلمی طبیعتاً فلسفه، اهداف و روش‌هایی برای آموزش دارد. او علاوه بر آن، باید روشن گرداند که چگونه و به چه میزانی، چه به‌صورت حقیقی و چه در فضای مجازی در دسترس دانشجویان پرسشگر خویش است. او همچنین تجربیاتی در تدریس دارد و موضوعات مشخصی را می‌تواند تدریس کند، پس هم باید از آن تجربیات سخن بگوید و هم شرح­درس‌هایی را که می‌تواند ارائه کند، به‌تفصیل و مطابق استانداردهای شناخته‌شده، مدون سازد و در معرض انتخاب دانشجو قرار دهد تا هم دانشجو پیش از انتخاب درس بداند که معلم چه طرحی برای پیش بردن درس و چه روشی برای ارزیابی کارنامه تلاش او، در آن درس دارد و هم خود معلم، تدریس آن درس را پیش از شروع کلاس، با خود تمرین و درس­گفتارهای خود را از قبل مهیا کرده باشد. ازاین‌رو، در این صفحه، به تلخیص و در صفحات تابعه آن، به‌تفصیل از موضوعات مذکور که روی‌هم‌رفته می‌توانند دوسیه یا پرونده آموزشی نامیده شوند، سخن گفته خواهد شد.
عنوانی که این معلم برای فلسفه آموزش خود انتخاب کرده است، «آموزش رهائی‌بخش» است. این عنوان علیرغم ظاهر پارتیزانی آن، سنتز یا نتیجه دو رویکرد مهم فلسفی به امر آموزش در قرن بیستم است: ساخت‌گشایی دریدا و آموزش مشارکتی «پائولو فریره». آنچه از فریره آموخته‌شده، از میان برداشتن حصار بلند بین آموزش‌دهنده و آموزش‌گیرنده است و آنچه از دریدا آموخته‌شده، تردید افکندن بر آنچه مورد اجماع عمومی قرارگرفته و تلاش برای گشودن سینه واقعیت آموزش جهت مهیا ساختن آن برای ظهور امکانات جدید است. اهداف متناسب با چنین فلسفه‌ای، نمی‌تواند در خارج از چارچوب مفاهیمی نظیر فراهم آوردن شرایط امکان ایجاد حس کنجکاوی در دانشجو، بسترسازی‌های لازم برای هدایت دانشجو جهت تولید دانش، خلاقیت، تفکر انتقادی و گشوده بودن نسبت به دیگری جستجو شود. گو اینکه، روش‌های متناسب با چنان فلسفه و چنین اهدافی نمی‌تواند جز از طریق فراهم آوردن شرایط امکان شکوفایی استعدادهای فلسفی دانشجویان میسر گردد.
 بحث‌های بی‌هراس در کلاس، مشارکت در مباحث فضای مجازی، تشویق دانشجویان به نوشتن تأملات، خواندن و نظر گذاشتن روی آن‌ها توسط معلم و بهره گرفتن از ابزارهای جدید آموزشی جهت بی‌فاصله کردن رابطه بین آموزش‌دهنده و آموزش‌گیرنده روش‌هایی هستند که می‌توانند دانشجویان را نه‌فقط در یادگیری موضوعات دشوار فلسفی یاری رساند، بلکه علاوه بر آن و مهم‌تر از آن  می‌تواند راهگشای آنان برای اندیشیدن مستقیم به مسائل فلسفی باشد. معلم علاوه بر تبیین دقیق فلسفه، اهداف و روش‌های آموزش خود باید روشن گرداند که تا چه حد در خارج از کلاس در دسترس دانشجویان است، جه تجربیاتی در آموزش دارد، چه موضوعاتی را می‌تواند تدریس کند و چه شرحی برای دروس خود تدارک دیده است. موضوعاتی که تفصیل آن‌ها در صفحات مرتبط آمده است.