حسین مصباحیان، عضو هیئت‌علمی گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران است. حاصل پژوهشهای وی در کتابی دوجلدی با عنوان «فلسفه دانشگاه» در دست انتشار است. کتابی که بخشی از آن به چهار مرحله تاریخی نهاد دانشگاه (پاریس- هاله – برلین- و فینکس) و بخش‌های دیگر آن به ایده دانشگاه نزد فیلسوفانی چون کانت، شلینگ، فیخته، هگل، شلایر ماخر، هایدگر، اورتگایی گاست، یاسپرس، گادامر، دریدا، فوکو و متفکرانی چون نیومن، همبولت، وبر و بوردیو اختصاص خواهد یافت. او در مورد پروژه فوق تابه‌حال چند مقاله شامل «درباره شرایط امکان آموزش فلسفه در دانشگاه»،«درباره شرایط امکان اشتغال به علوم انسانی» و «دانشگاه از تاریخ تا فلسفه: در ضرورت تحلیل تاریخی نهاد و بازاندیشی فلسفی ایده دانشگاه» انتشار داده است. تا پیش از پروژه فوق، تمرکز پژوهشهای وی تفسیر غیرغربی از دو مسئله اساسی فلسفه مدرن غربی، یعنی سوبژکتیویته و همه شمولی (به‌مثابه ستون‌های اصلی مدرنیته) بوده است که حاصل آن در کتاب «مدرنیته و دیگری آن» و نیز مقالاتی مانند «انسان آرزوها و خدا به‌مثابه فراسوی هستی: روبه‌رویی فلسفه خدابنیاد و دیگری بنیاد با ذهن بنیادی» و «ردیابی مضمون رهایی‌بخش سوبژکتیویته از فرانکفورت تا پاریس» انتشار یافته است. برای آگاهی بیشتر از حاصل کارهای پژوهشی، می‌توان بهکارنامه آموزشی-پژوهشی وی رجوع کرد.
